Aslında her gün ne kadar çok şey barındırıyor kendi içinde.
Görselleştirince küçücük şeyler bile ne kadar kıymetli olduğunu görebiliyorum..her bir kareye bir şeyler yazılabilir mesela,her görsel bir duygu bir anı anlatıyor çünkü,o an da çokça saniyeler ve dakikalardan,bolca renk tonu ve dokulardan oluşuyor..
Hayatı anlatmak bazen gerçekten imkansız ve evet diyen çok güzel demiştir ki:
''Bir Fotoğraf Bin Kelime''
Sabah Ritüelim:
Kızlarımı okula bıraktıktan sonra süt kreması yoğun üzerine tarçın yerine çikolatalı Cappuchino'mu alıp bazen deniz bazen ormana giderim..
Günümü planladığım zihinsel ofisim bu yerlerdir..Hangi yemek yapılacak hangi malzeme alınacak eve dönünce hangi işler yapılacak gün içinde nerelere gidilecek tüm detayları ile birlikte hepsini buralarda düşünür ve planlarım..
Doğa üreten zihinler için mükemmel bir sığınaktır azizim..
Me Time:
Kendime şunu bunu alırım,kendimi giydirirm,süslerim,telkin ederim:''Yan Ama Tütme'' derim İbn-i Sina'nın şahane tavsiyesi üzerine..
En berbat hissettiğin gün en iyi göründüğün gün olsun mottosu da benim için tavsiye değil kural oldu,aylardır böyle.
Çünkü neden biliyor musun:
Çünkü yaş belirli bir yere geldi,sayılar sıkıştırır insanı ve biliyorsun ki anne babayı eş akrabayı suçlamak da bir yere kadar..
Pirincin taşını ayıklayacağın gün gelip çatmadan ufak ufak kendi sorumluluğunu almalı insan,kendine anne baba eş veya dost olmalı..
Dramaya başvurmadan ajitasyona bulaşmadan efendi efendi kendini kaldırmalı ve taşımalı..büyütmeli kısaca..
Bütçeme göre bişeyler yaptım/yaptırdım..
İçime sindi,yepyeni şeyler de var yeni olmayan şeyler de var fakat en önemlisi bence şu:
Onun kendine özgün karakteristik zevkimi yansıtan yönü var,aslolan da bu.
Teyzenin de rahatlığı tabii ki.
Sabah uyanır uyanmaz üşüyen kızlarıma da sobaya nazır bir köşe yaptım.
Balkonda duran bamboo ikili koltuğu koridora alıp gelişigüzel üzerini örterek iki tane de yumuşak yastık atınca kızlarım uyanır uyanmaz sığındığı köşe oldu..kedimizin de tabi.
Gece olunca da evin o tatlı sessizliğinde sobanın karşısında bir çay ile ben oturum..
Hanımağa misali :)
Tipini sevsinler!
Rasgele koparılan beyaz bir gül,yoğun iş temposunu düşürmek için arkadaşlar ile içilen karton bardaktaki kırmızı meyveli çay..
Değerli..
Akşamlar ve geceler..
Yelkenlinin endamlı bir şekilde verdiği pozu,ihtişamlı gökyüzü ile bir karede yakalamanın gururu..
Mis gibi kahvesini içtiğim caağnım kahve makinesi..
Yakında yıkılıp kocaman beton bir yapı olacak olan köşedeki minicik çatılı tatlı evcik..
Ve sarı ışığın sıcacık loşluğu..
Ve yine gece..
Yine benli vakitler..arnavut kaldırımlı tarihi kent sokakları,özgün şirin cafelerin sıcacık ortamı ve her yerde ama her yerde bulunan ışıklar..
Ne Instagram ne WhatsApp..ne de başka bir uygulama tatmin ediyor artık..
Varsa yoksa YouTube..çünkü orada görünmemek var çünkü orada beklenti yok,çünkü orada farklı bir şekilde var olursun çünkü orada vermen değil alman gerek..müzik,bilgi,tavsiye vs..
Genellikle de oradayım..
Online olduğumu bir tek YouTube biliyor ve bu yeterli..
YouTube dedim de..
Son günlerin favori müziğini de eklemeden bu ay dökümünü kapatmak istemiyorum..
Görüşemezsek..
Seneye İnşaAllah..
Rabbim hızlı ve hayırlı güzellikleri ihtiyacı ve üzerinde güzel yakışacağını bildiği kişilere ulaştırsın..
İnşaAllah ben de bu kişiler arasındayımdır :)
Anlar biriktirin..
Anlar yaratın..
Her şey an ve anlam..
Gerisi uçup gidiyor..
Varlığınız çok güzel.
Sizi seviyorum.
Sevgilerimle..
2 Comments
Küçük anları zihnimde fotoğraf çekerim. Çok bunaldığım zamanlar o fotoğrafın bana hissettirdiğini hatırlarım hep. En güzel zamanı durdurma yöntemi..
YanıtlaSilKesinlikle öyle..güzel anılar da hep kokulu kalır hafızada :) severim..
Sil